SZABLA DLA 103-LATKA

Życzenia Dostojnemu Jubilatowi złożyli: w imieniu prezydenta Lublina – Zdzisław Niedbała, przedstawiciele Lubelskiego Zarządu Wojewódzkiego ZKRPiBWP – prezes Jan Falecki i członek Zarządu Krystyna Gajos, oraz  Lubelskiego Oddziału Wojewódzkiego Związku Inwalidów Wojennych RP – Zdzisław Gołębiewski, Wojciech Zalewski i Kamil Sikora.

Bolesław Grzegorczyk urodził się 25 sierpnia 1922 r. w Żyżynie.  Uczęszczał do 7-klasowej szkoły powszechnej, równolegle podejmując się różnych prac, by pomóc w utrzymaniu rodziny. Po wybuchu II wojny światowej został wywieziony na roboty przymusowe do kamieniołomów w okolicach Kazimierza, skąd udało mu się zbiec. Podjął pracę przy budowie kolei Dorohusk-Warszawa, a następnie w tartaku w Żyżynie, gdzie zdobył umiejętności kierowcy, które później przydały się mu w wojsku. Od 1940 r. był zaangażowany w działalność konspiracyjną – przenosił tajne meldunki do oddziałów partyzanckich, pomagał w zdobywaniu i transportowaniu broni oraz w akcjach odbijania więźniów. W jednej z nich został ranny w nogi. Po wyzwoleniu Lublina zgłosił się do wojska i dzięki umiejętnościom prowadzenia pojazdów został skierowany do 1 Pułku Samochodowego. Od stycznia 1945 r. służył w 1 Armii Wojska Polskiego – brał udział w walkach o Warszawę, Wał Pomorski, Kołobrzeg, przeprawę przez Odrę oraz Berlin – z którą dotarł nad Łabę. Do cywila przeszedł w marcu 1947 r. W latach 50. zamieszkał w Lublinie. Do emerytury w 1982 r. pracował jako kierowca i operator ciężkiego sprzętu budowlanego. Za swoją działalność w czasie wojny i po jej zakończeniu odznaczony został m.in. Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Czynu Frontowego 1 i 2 Armii WP. Jego życie jest świadectwem odwagi i patriotyzmu. Swoje młode lata poświęcił walce o wolność Ojczyzny, a dorosłe życie dla jej odbudowy.
Decyzją Zarządu Głównego ZKRPiBWP został uhonorowany pamiątkową szablą oficerską, którą wręczył prezes Jan Falecki. Życzymy Panu Bolesławowi  doczekania w zdrowiu kolejnych Jubileuszy.
E.S.

Podobne wpisy

  • KTO RATUJE JEDNO ŻYCIE – RATUJE CAŁY ŚWIAT

    O świcie, 24 marca 1944 r., we wsi Markowa na Podkarpaciu, Józef i Wiktoria Ulmowie, ich sześcioro dzieci oraz ukrywana przez nich rodzina żydowska zostali zamordowani przez przybyłych z Łańcuta żandarmów, którym towarzyszyli polscy policjanci. 13 września 1995 r. Instytut Yad Vashem uhonorował pośmiertnie Józefa i Wiktorię Ulmów tytułem („)Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata(”).

  • WYRY 

    Pod Pomnikiem Pamięci Żołnierzy Września 1939 r. odbyło się 2 września patriotyczne spotkanie upamiętniające 86. rocznicę walk obronnych na Śląsku. Organizatorami byli: gmina Wyry, Śląski Zarząd Wojewódzki ZKRPiBWP oraz Wojskowe Centrum Rekrutacji w Tychach. Uroczystości objął honorowym patronatem wojewoda śląski Marek Wójcik.

  • WARSZAWA – BATALIONY CHŁOPSKIE

    8 października obchodziliśmy Dzień Żołnierzy Batalionów Chłopskich – konspiracyjnej organizacji zbrojnej polskiego ruchu ludowego w czasie II wojny światowej. Organizacja miała za zadanie obronę polskiej wsi przed niemieckim terrorem i tak jak mówią słowa przysięgi: walczyć z najeźdźcą o przywrócenie całkowitej wolności narodu polskiego i niepodległości państwowej Polski. Działała od sierpnia 1940 r., początkowo jako „Straż Chłopska”, a od wiosny 1941 jako „Bataliony Chłopskie”. Liczyła ok. 170 tysięcy żołnierzy, a jej Komendantem Głównym został Franciszek Kamiński.