POSTAĆ NIEPRZECIĘTNA I ZASŁUŻONA

Uroczystości pogrzebowe z asystą wojskową, 5 grudnia 2024 roku, rozpoczęła msza św. w Katedrze Polowej Wojska Polskiego pw. MB Królowej Polski na ul. Długiej w Warszawie. Po mszy, zmarłego Kolegę pożegnał prezes Zarządu Głównego ZKRPiBWP płk Czesław Lewandowski. Wiesław Ułanowicz spoczął na Cmentarzu Komunalnym Południowym w Antoninowie. Pożegnała Go Rodzina, delegacje Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie, Zarządu Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy, Związku Kombatantów RP i BWP – Zarządu Głównego z wiceprezesem Krzysztofem Rinasem i sekretarz generalną Elżbietą Sadzyńską, Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego z prezesem Waldemarem Baranowskim oraz liczni członkowie Koła Mokotów i Wilanów.

Wiesław  Ułanowicz  urodził się 5 grudnia 1926 r. w Opatowie, w woj. kieleckim w rodzinie nauczycielskiej. Od wczesnej młodości był zaangażowany w ruch harcerski, najpierw jako zuch, a następnie harcerz orli. Podczas II wojny światowej podjął walkę zbrojną z hitlerowskim okupantem. Wraz z profesorem Jerzym Czerwińskim ps. „Zych” współorganizował w Obwodzie Opatów Szare Szeregi Armii Krajowej Okręgu Radomsko-Kieleckiego pod ps. „Kazik”.
Był zastępcą komendanta i dowódcą II Drużyny, która przeszła ćwiczenia i przeszkolenie w oddziale partyzanckim „Nurta” w Górach Świętokrzyskich. Brał udział w licznych akcjach dywersyjnych, a znany był z tego, że broń na akcje przynosił w futerale na skrzypce (uczył się gry na tym instrumencie). Prowadził szkolenia posługiwania się bronią, przeprowadzał ćwiczenia polowe, organizował kolportaż tajnej prasy, zabezpieczał komplety tajnego nauczania.
Za działalność konspiracyjną uhonorowany Odznaką Żołnierzy Armii Krajowej b. Okręgu Radomsko-Kieleckiego (wręczoną osobiście przez ppłk. dypl. Wojciecha Borzobohatego, szefa Sztabu Okręgu „Wojan”), Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej. 
Po zakończeniu działań wojennych i uzyskaniu matury w Liceum im. Bartosza Głowackiego w Opatowie wyjechał do Warszawy. W latach 1948-1952 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego i uzyskał stopień magistra prawa.
Po rozpoczęciu pracy w Ministerstwie Budownictwa Miast i Osiedli został powołany na ćwiczenia wojskowe do Oficerskiej Szkoły Piechoty nr 2 w Jeleniej Górze, a następnie rozkazem MON do wojskowej służby zawodowej (1953 r.). Po przeniesieniu do rezerwy (1968 r.) był zatrudniony na stanowisku arbitra w Okręgowej, a następnie Głównej Komisji Arbitrażowej w Warszawie.
Od 1970 r. do 2015 r., przez 45 lat, prowadził kancelarię adwokacką, w tym wiele spraw o uznanie za nieważne orzeczeń sądowych wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego oraz przyznania tym osobom odszkodowań za doznaną krzywdę. Jako członek mokotowskiego Koła ZBoWiD (od 1972 r.) udzielał kombatantom bezinteresownej pomocy prawnej.
W 1995 r. kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i OR przyznał mu Odznakę Weterana Walk o Niepodległość.W 2005 r. został uhonorowany Odznaką „Adwokatura Zasłużonym”.
Wiesław Ułanowicz został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką „Za Wybitne Zasługi dla ZKRPiBWP”, Medalem „Pro Patria”, Jubileuszową Odznaką Kombatancką „Polska Niepodległa – 1918”.
Kombatanci wiedzieli, że w każdej sprawie mogli się z prezesem spotkać, skonsultować, przedstawić problem – także w sprawach prawnych.
W wykonywaniu tych funkcji, dzielnie i skutecznie wspierała zmarłego żona Maria Ułanowicz, będąca członkiem nadzwyczajnym Koła Dzielnicowego Warszawa Mokotów i Wilanów ZKRPiBWP.
Pożegnaliśmy Kolegę, postać nieprzeciętną i zasłużoną. Spoczywaj w spokoju.

Redakcja

Similar Posts